Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Χριστιανική μαρτυρία

Θαυμάζοντας και κάποιους που
"Πέθαναν για τον Χριστό,
αγαπώντας θυσιαστικά τους αδελφούς"

Με μια προφητική προαίσθηση του μαρτυρίου του, ο ηγούμενος Κριστιάν ντε Σερζέ της μοναχικής κοινότητας στον Άτλα της Τιβιρίνας στην Αλγερία έγραφε:
«Αν μου συνέβαινε κάποια μέρα (που θα μπορούσε να είναι και σή­μερα) να είμαι θύμα της τρομοκρατίας, η οποία φαίνεται ότι θέλει να κα­ταβροχθίσει όλους τους ξένους που ζουν στην Αλγερία, θα ήθελα η κοι­νότητά μου, η Εκκλησία μου, η οικογένεια μου να θυμηθούν ότι η ζωή μου ήταν δοσμένη στο Θεό και σ' αυτή τη χώρα.
Ας δεχθούν ότι ο μοναδικός Κύριος κάθε ζωής δεν μπορεί να είναι αποξενωμένος από τον βίαιο αυτό τερματισμό της ζωής μου. Ας προσευ­χηθούν για μένα. Ας μάθουν να συνδέουν αυτόν τον θάνατο με τόσους άλλους θανάτους το ίδιο βίαιους, που μένουν μέσα στην αδιαφορία και την ανωνυμία... Η ζωή μου δεν έχει μεγαλύτερη αξία από κάθε άλλη ζωή, αλλά ούτε και μικρότερη αξία.
Σε κάθε περίπτωση η ζωή αυτή δεν έχει την παιδική της αθωότητα. Έζησα αρκετά για να γνωρίζω και τη δική μου συνενοχή για το κακό, το οποίο δυστυχώς φαίνεται να υπερισχύει μέσα στον κόσμο, ακόμη και για το κακό που τυφλά θα χτυπήσει και μένα.
Εύχομαι, όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή, να έχω τη μικρή διαύγεια πνεύματος που θα μου επιτρέψει να ζητήσω συγνώμη από τον θεό κι από τα αδέρφια μου τους ανθρώπους.
Ταυτόχρονα να συγχωρέσω με όλη μου την καρδιά εκείνον που θα μου επιτεθεί. Δεν μπορώ να ευχηθώ στον εαυτό μου έναν τέτοιο θάνατο. Μου φαίνεται επιβεβλημένο να το ομολογήσω.
Πραγματικά, δεν βλέπω πώς θα μπορούσα να χαίρομαι όταν αυτός ο λαός τον οποίο αγάπησα θα κατηγορηθεί αδιάκριτα για τη δολοφονία μου. Είναι πολύ ακριβό το τίμημα γι' αυτό που ίσως κάποτε το ονομάσουν "Χάρη του μαρτυρίου", όταν αυτή οφείλεται σε έναν οποιονδήποτε Αλγε­ρινό· προπάντων αν ο άνθρωπος αυτός ισχυρίζεται ότι ενεργεί από πι­στότητα σ' αυτό που θεωρεί ως ισλαμική θρησκεία του!...».
[Ήταν ένας, ο ηγούμενος, εκ των επτά ιερομόναχων που μαρτύρησαν τον Μάιο τον 1996 στην Αλγερία γιατί ήταν χριστιανοί. Η περίπτωση τους γυρίστηκε ταινία στον γαλλικό κινηματογράφο με τίτλο «Ενώπιον Θεού και ανθρώπων»]